infrasite_insert_image_1
Vanaf 7 februari 2011 doet Johan de Groot, lid van de beoordelingscommissie, op zijn geheel eigen wijze, dagelijks verslag van zijn belevenissen tijdens de BIMCaseweek 2011.

Welkom bij 4 fascinerende dagen!

Dag 4

We checken alvast uit in het hotel. De koffer mag al mee naar de beurs. Een duidelijk bewijs dat de BIMCaseweek bijna ten einde is. Ik merk dat ik tijdens het typen bijna automatisch een # voor kernwoorden zet. Hoe grappig is het dat twitter snel automatisme wordt. Dit jaar was de social media zeker een belangrijk medium dat meer en meer in beweging komt. Heeft iemand al een youtube filmpje gepost op zijn of haar profiel van het complete BIMmodel? Gebruik wat mogelijk is! Na de BIMCaseweek gaan we maar eens even het web afspeuren!

Aangekomen op de beurs zien we al veel activiteit. De mensen die er al zijn doen aanspraak op hun laatste energie, het tekent af op de gezichten. Gedreven als ze zijn, “wij willen winnen!”. Jammer dat het overduidelijk is dat we op het eind van de dag de meerderheid zullen moeten teleurstellen. Want zo is het wel, er kan er maar één de winnaar zijn. Ik kan me wel nog herinneren dat ik vorig jaar als deelnemer niet had gewonnen, maar de hele week als een overwinning zag. Totaal geen teleurstelling dus. Toch zullen sommige karakters even een klap te verwerken krijgen. Totaal begrijpelijk, want wat hier is neergezet, subliem! Het zou mooi zijn als ze deze vrijheid ook kunnen ervaren in hun dagelijkse werk. Bruikbare ontwikkelingen zullen dan zeer toepasbaar zijn. Er is echter ook een kanttekening te plaatsen, niemand trekt het natuurlijk om dit activiteitsniveau op dit level te handhaven. Pieken is leuk, maar ook doodvermoeiend op den duur. Als de BIMCaseweek een dag langer zou duren, dan moet er een EHBO post worden ingericht. We hebben geleerd deze week dat met name humor de productiviteitspiekperiode (hier uitgekozen tot het woord van het jaar, al gaat “IFC roundtripping” ook hoge ogen gooien) flink kan vergroten! De “fun-factor” betaalt uit, zoals eerder gezegd.

Bij mijn controleronden (altijd weer anders) word ik blij verrast door de geniale output die mij wordt voorgeschoteld. Met name de verhalen over de relatie en terugkoppeling met het centrale model zijn hierin belangrijk. We zien al mooie, maar bovenal creatieve renderingen verschijnen op de smartboards. Het is niet achteroverleunen op de laatste dag. Vandaag laten we zien wat we kunnen……en meer!

Een opvallende ontwikkeling is de verschuiving van observator naar collega adviseur gedurende de week. Ik noem het maar even zo, ik weet niet of er een officiële naam voor is. De informatie op het begin van de week moest echt actief uit de teams gehaald worden, nu is de informatievoorziening gewoon veel directer geregeld. Je overlegt over problemen en probeert te helpen waar je kan. Niet dat wij het beter weten, maar je hebt een beschouwende blik op het proces en dat kan tot nieuwe inzichten leiden. Ook heb je de kennis van de andere teams mogen ervaren, dus enige sturing hierin is mogelijk. Toch weet elk team mij op verschillende manieren te verrassen. Moeilijk te zeggen welk team het beste is, het zal spannend worden straks.

De tijd is daar, het eindoverleg om de uiteindelijke punten te geven per team. Elk van de 9 criteria werden uitvoerig besproken. Simpel toch? Nou, ik kan je vertellen, dit valt niet mee. Het was wel fijn dat we toch allemaal hetzelfde gevoel hadden ten aanzien van de teamprestaties. De kans dat iets cruciaals over het hoofd wordt gezien wordt dan al erg klein. Na ons voorlopig oordeel geven we elk team de kans een korte onderbouwing te geven per citeria. Zo kan het hoognodige nog worden gezegd. Op basis hiervan kunnen nog wijzigingen in de beoordeling plaatsvinden. Gezien het voorlopige oordeel kan dit nog doorslaggevend worden, evenals de presentatie. De eindpresentatie wordt namelijk als extra punt toegevoegd in het totaal. De eigenlijke winnaar zal dus letterlijk in de laatste minuut bekend worden! Ik hoor iedereen in het panel hetzelfde zeggen: wat is dit leuk! Een gezonde spanning vult de ruimte. Sommige deelnemers zijn klaar en schudden de opgebouwde spanning van zich af. Sommige moeten zich nu nog gaan toewijden op de eindpresentatie. Ik wens ze allemaal succes! Het kan los.

Team Mission BIMpossible begint met een presentatie die sterke maar helaas ook minder sterke kanten heeft. Het lijkt alsof ze even te lang stilstaan bij het dynamische proces, dat ze wel onderscheid van de andere teams. Toch komt er op het einde een toetje. Prachtige bruikbare output en een virtual reality film (live!) waar je u tegen zegt. Iets dat de opdrachtgever Stadgenoot aan zal spreken.

Team BIM-it-is pakt het even anders aan. Ik denk voor niet iedere willekeurige bezoeker een daverende presentatie, maar voor mensen die met BIM te maken hebben of hierin startende zijn, wel uitermate interessant. Door niet te veel de focus te leggen op de output (feitelijk eenrichtingsverkeer van data, en dus niet zo gek BIM) weten ze juist het proces en de valkuilen van het eigenlijke bimmen bloot te leggen. Een verhaal met een goede structuur, maar onderschat ook hier niet de onvoorstelbare dingen die over het scherm voorbij vliegen. Zo was de parametrische brug een leuke bijkomstigheid, en scenario 3, waarbij werd geparkeerd op het dak was helemaal zo slecht nog niet. Chapeau!

Tijd voor de laatste presentie, die van team BIMgenoot. We hadden hier hoge verwachtingen van aangezien we nogal eens “yahoe” konden horen wanneer er weer iets was opgelost. Hier kunnen we pagina’s over volschrijven, maar ze maakten deze verwachtingen gewoon waar. Een perfecte verhouding van proces, techniek, samenwerking, output en fun. Eindigend met een passend advies aan de opdrachtgever. Dit zijn de resultaten naar aanleiding van uw vraag, dit kost het, dit is ons advies (verrassend genoeg scenario 2 i.p.v. 3, ze zijn de realiteit dus niet verloren). Met name de organische werkstructuur van de groep maakte dit tot een groot succes. Ik denk ook een belangrijk signaal aan de markt. Verzin een werkmethode waarbij je ieders talent ten volste kan gebruiken. Dan krijg je creatieve ideeën, vernieuwend en direct toepasbaar. Laat een groep los, kijk wat er gebeurd en probeer die enthousiaste mensen te koppelen aan een deel van je BIM. Het blijft dus mensenwerk, niets belangrijker dan teamsamenstelling. Er moet een gevoel ontstaan dat eenieder kon voelen op de BIMCaseweek 2011! Je moet het meemaken.

Uiteindelijk de spannende uitslag, wie wint de BIMCaseweek 2011 wedstrijd…Wat een geweldige spanning en wat een ontlading! Wil je weten wie heeft gewonnen? Voor de uitslag kan je de social media raadplegen, zoek het op internet, vind je eigen weg. Tegenwoordig kan je informatie vanuit allerlei richtingen vinden. Net als bij BIM, als je moeite doet om de juiste data te vinden, dan lukt dat. Begin dus met je eigen mini-BIM!

“Yahoe”!

Dag 3
De ogen gaan open. Het lijkt alsof het ritme er al in komt. Tja, het ritme van alledag. Ik probeer het me even voor te stellen. Het modewoord BIM geeft je heden ten dage namelijk bovengemiddelde energie. Er worden namelijk elke dag nieuwe dingen uitgevonden, je ontdekt zelf steeds meer, nieuwe markten en samenwerkingsvormen ontstaan, het is een levendig proces volop in beweging met legio kansen.

Maar wat nu over 5 a 10 jaar, iedereen bimt op basis van steeds meer regels (niet te hopen, wel te verwachten?). Zijn er dan ook mensen die netjes elke dag met hun broodtrommeltje naar het werk toe rijden, zonder enige benoemenswaardige vorm van motivatie? Ik hoor de mensen al denken: “Oh, daar loopt echt zo’n stereotype Bimmer”. Een productiemedewerker, ooit pionier! Weet je nog, vroeger…Een deprimerend vooruitzicht, hoe gaan we zorgen dat dit niet gebeurt?

Ik denk dat we met de hele sector moeten zorgen voor een open werkstructuur met enkel noodzakelijke, op het project gebaseerde “regels”. Door alles te vangen in vaste werkstructuren en contracten (Gij zult niet creatief zijn!), beperk je juist de kracht van BIM. Laten we hopen dat we de huidige openheid kunnen behouden en dat de bouwwereld een werkelijke cultuuromslag zal meemaken. Persoonlijk vind ik dat de zogenaamde “zachte kant” wat meer mag opkomen. Dit geeft meerwaarde aan het eindresultaat, maar ook de werkomgeving. “De fun-factor moet omhoog!”, zoals een collega jurylid gisteren zei. Vergeet niet dat deze werkomgeving de plek is waarin menig medewerker zich de helft van zijn wakkere leven bevindt. Zorg dat het leuk is en blijft!

Dag 3 wordt de dag van de productie, dat is meteen duidelijk. De eerste virtual reality films worden al op de smartboards getoond. Prima ontwikkeling lijkt me! De screenshots met bevindingen vullen de directories op de centrale servers. De eerste mensen beginnen al met detailleren. Discussies over wapening , meetbaarheid van ethiek, trapleuningen, ledlampen etc. beginnen te ontstaan. Je merkt het, de techneuten willen door vandaag! Even geen samenkomst, terugkoppeling en plenaire sessies, wij zijn al betrokken, gemotiveerd en gedreven. Nee, nu is het tijd om onze model-skills te showen: Productie draaien, maar dan “new style”! Komt dat BIM dan komt dat BIM.

Prachtig om te zien dat de teams onderling lantaarnpalen en speeltoestellen uitwisselen. Er wordt hier en daar ook flink gelachen, maar ook de onderlinge competitie is duidelijk merkbaar. De meest markante vragen en informatiestromen gaan in veelrichtingverkeer kriskras door elkaar. Nogal veel bedrijvigheid zogezegd. Vandaag ben ik bij veel mensen neergestreken om ten eerste hun werkzaamheden helder te krijgen, maar ook vraag ik hen de eigen functie in het gehele proces uit te leggen. Hoe werk jij mee aan het einddoel van het team? De antwoorden variëren nogal. Maar iedereen is gedreven, een ongekend synergetisch niveau! Het lijkt er op dat de gezamenlijke inzet van de twee eerste dagen nu zijn vruchten afwerpt.

Tijdens de presentaties was het publiek weer in grote getallen aanwezig. Zeker meer dan vorig jaar! Erg leuk om te zien dat het zo leeft in de bouwwereld. Mijn tip is morgen op tijd aanwezig te zijn voor de eindpresentatie, want dat zou maar zo eens een staanplaats kunnen worden…U bent gewaarschuwd.

De presentaties zijn wederom gestegen in niveau. Het aangehouden proces wordt per team duidelijker, de bewijsvoering harder, de plaatjes mooier. Veel lof voor deze hardwerkende deelnemers! Echt een top prestatie. Wij als beoordelingspanel krijgen het echter moeilijker. Het is lastig alles mee te krijgen, wat gebeurt er allemaal? Als je als bezoeker van de Bouw & ICT beurs langs bent gekomen deze week, dan begrijp je dat het lastig is om in alle drukte de belangrijke ontwikkelingen bij te wonen. Toch hebben we, zeker deze dag, het gevoel gehad dat we geen belangrijke informatie hebben gemist en belangrijke beslismomenten mee hebben gekregen. Na de presentaties hebben we ook getracht de teams van een goed advies te voorzien om hun project succesvol af te ronden. Iets waarmee ze verder kunnen. Dit werd (tevens uitgesproken door alle teams) gewaardeerd en met open armen ontvangen. Dit is onze kick, het wederzijds respect dat je in de loop der week voor elkaar krijgt! Er wordt gewoon veel gedaan met de bevindingen, dit zie je direct terug in de presentaties. Het is fijn dat je gezamenlijk het BIM niveau op deze wijze omhoog kan krikken. Gewoonweg inspirerend!

Morgen gaat het dan gebeuren. De final judgement. Het kan eigenlijk nog alle kanten op. Tot nu toe staat “BIM genoot” (ja de naam is wederom verandert!) met een kleine voorsprong bovenaan, ze hebben de “Schwung” mee, dat mag gezegd worden. Maar gezien de plannen en vooruitgang vandaag van “Mission Bimpossible” en “BIM-it-is”, is het behoud van deze koppositie alles behalve zeker. Spannender kan het werkelijk niet worden. Het wordt smullen maar ook zweten morgen. Aan ons de loodzware taak een waarheidsgetrouw oordeel te vellen. Dit is lastig maar we gaan het gewoon doen. Net als BIM, gewoon doen.

Dag 2

De wekker gaat bijna twee uur later dan gisteren, een welkome bijkomstigheid die de productiviteit wellicht zal verhogen op de tweede BIMCaseweek dag. Ik denk te trillen bij het opstaan, maar wat schept mijn verbazing: het hele hotel trilt! Hier is zeker geen rekening gehouden met de eigenfrequentie van de bouwconstructie…Zouden onze Bimmers dat wel doen?

Na een heerlijk verfrissende wandeling arriveer ik weer bij de Jaarbeurs. Er is aanzienlijk meer bedrijvigheid te bespeuren vandaag. De mensen in pakken zijn in grote getallen aanwezig. De dag wordt door de meeste mensen opgestart met een stevige bak koffie. Ik kan niet weerleggen dat dit een prima idee is en volg in mijn gedrag. Hierna zien we iets gebeuren dat ons blij maakt. De teams gaan inhoudelijk meteen hard aan de slag. Vergeet niet dat gisteravond ook nog flinke progressie is gemaakt! Een bijzondere beweging is te bemerken bij de civiele tak. Alle teams organiseren een gezamenlijke meeting. Hoe gaan we om met de brug, locatie, GIS? Even schuif ik aan bij deze bijeenkomst. Geweldige synergie, ik verwacht vandaag veel meer te zien binnen dit vakgebied. Ik geef ze mee: ‘Let op dat je de integratie met je eigen teams niet verliest. Jullie begrijpen elkaar namelijk vanuit je eigen werk. Dit resulteert echter wel eerder in terugval in traditionele gedragspatronen.’ De boodschap komt over. Aan de slag!

Van alle 9 beoordelingscriteria heeft informatie-uitwisseling zeker een cruciale rol binnen alle teams. Daar waar team 1 een omgekeerd BIM “lijkt” te creëren (losse pakketten op vaste punten samenvoegen en synchroniseren), lijkt team 2 juist veel energie te steken in het complete basis IFC model zodat later disciplines kunnen inhaken. Zou je het hele model wel willen voorbereiden? Team één, Mission Bimpossible, focust zich op het moment op één bouwdeel, wellicht een reëler plan gezien de tijd. Ik vraag eenieder in de presentatie te onderbouwen waarom de gekozen methoden noodzakelijk worden geacht. Ze doen immers het omgekeerde. Leuke beslissingen die zeker tot een output verschil kunnen leiden. Ik ben zeer benieuwd.

Team 3, op het moment te benoemen als “Kabouter Plop en het BIM mysterie”, trekt aan mijn arm. ‘Meekomen jij! We willen laten zien hoe we de omgeving, de gebouwen en de brug aan elkaar gaan matchen zodat alles op de juiste plek staat.’ Een belangrijk raakvlak die ze mij live laten volgen. ‘Kijk, hier gaat het fout’. Overtuigen is overbodig na een blik op het scherm. ‘Ook hier moeten we nog wat oplossen, maar daar zijn die en die persoon mee bezig”. Prima ontwikkeling.’ Ik hoop dit terug te zien in de presentatie op het eind van de middag.

Op de middag is het tijd voor een jury onderonsje…of ja, onderonsje. We gaan gewoon een vergadering organiseren midden tussen de lunchende deelnemers. Ook het overleg heeft een open karakter, nergens geheimen, alle informatie delen. De sfeer wordt amicaler, de samenwerking beter. Twee componenten die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Ik denk dat dit soort schijnbaar utopische samenwerking ook in het dagelijkse leven nagestreefd moeten worden. Dit geeft altijd meerwaarde.

De middag zal ook productief worden, zeker in relatie tot gisteren. Daar waar gisteren iedereen nog zocht naar een soort vastigheid, komen nu de ideeën voor creatieve oplossingen. Ontzettend grappig dat sommige deelnemers vaak eerst een vertrekpunt bevestigd willen hebben om vanuit daar pas creatieve oplossingen te verzinnen. Ook hier weer een grote verscheidenheid. Elk met zijn voor- en nadelen.

Elk team heeft een evenwicht, de creativiteit versus de organisatie. Je ziet duidelijke verschillen in teams, met name op het organisatorische vlak. Team 2, SimsalaBIM, zet strakke lijnen uit, delegerend vanuit een leidend teamlid. Team 3, Kabouter Plop en het BIM mysterie, geeft bepaalde werkrichtingen aan en laat het team vooral nieuwe dingen uitvinden, bundelt dit uiteindelijk en etaleert de bevindingen. Team 1, Mission BIMpossible werkt meer met te realiseren doelen en vindt creatieve manieren om tot dit doel te komen. Hierin lijken ze soms (te) veilige wegen te bewandelen waardoor het lijkt op een traditionele benadering van een nieuw doel. Er zit namelijk een wezenlijk verschil om vanuit één BIM database te werken of naar één BIM database toe te werken. Iets waarin de teams werkelijk verschillen. Mits goed onderbouwd, hoeft hier niets op tegen te zijn. Dit zien we als beoordelaars wel graag terug.

14:00u, ik heb ‘ontvangstdienst’. Een uitdagende taak overigens! Bezoekers van de Bouw&ICT beurs ontvangen, overtuigen, uitleggen, maar ook vooral de discussie aangaan met bezoekers. Hoe denken zij over BIM, heeft het toekomst, bestaan er praktische manieren om BIM in de praktijk in te zetten? Een verscheidenheid aan verhalen en meningen. BIM leeft enorm, dat is zeker!

Een uurtje later is het tijd om de balans op te maken met het beoordelingspanel. Ervaringen, bevindingen en prestaties worden beoordeeld met een cijfer. Hierin zijn de meningen niet altijd gelijk. Toch zijn de beelden over de teams over het algemeen gelijk. Ook valt op dat met name criteria als “proces” en “samenwerking” vaak elkaars tegenovergestelde zijn qua waardering. Scoor je hoog op proces, dan merk je dat de onderlinge samenwerking daarin wordt geremd. In ieder geval is dit minder waar te nemen. Is dit toeval of een logisch gevolg? In enkele minuten wordt de beoordelingspresentatie samengesteld want er is geen tijd meer: tijd voor het showmoment van dag 2!

Wow! Team 3, met de gewijzigde naam Kabouter Plop en het BIM mysterie, trapt prima af! We hadden al betere verwachtingen ten opzichte van gisteren, maar ze brengen het op een spontane en pakkende manier. Eerlijkheid dient te zeggen dat door deze meevaller de presentatie van team 2 (BIM-it-is) enigszins tegen viel. Theoretische praatjes zijn niet slecht, maar probeer dit op een manier te brengen zodat de toehoorders enthousiast worden. Humor en drive breng je over op anderen, maar ook op jezelf. Dit misten we deze dag. We hebben goede hoop over morgen gezien de uitgezette plannen van team 2, maar de strakke organisatie (ook een compliment waard) lijkt een rem op de ontplooiing. Team 2 kwam hierover later feedback vragen en hierin werden veel zaken meer duidelijk. Communicatie is wederom essentieel. Maar tijdsdruk voorkomt vaak eensgezinde meningen.

Wij merken het. Er wordt veel waarde gehecht aan de beoordeling, iedereen luistert uitzonderlijk aandachtig naar de beoordeling van dag twee. Is de inzet opgemerkt en wordt het gewaardeerd? Heeft de jury een goed beeld van onze activiteiten? Meningen worden meer uitgesproken. De gedrevenheid van deelnemers wordt niet altijd beloond met de verwachte hoge cijfers. Er komt meer kritiek en discussie. “Hoppa”, er is een gezonde strijd gaande!

Ook deze dag sluiten we af met het verwerken van de gegevens. We leggen de bevindingen vast en eventuele adviezen worden vermeld. Ook evalueren we zelf onze werkwijze om de teams nog beter ten dienst te kunnen zijn. Langzaamaan praten we al meer over de verwachtingen van de eindpresentatie van aankomende donderdag. We hopen op een mooie afsluiting en een begrijpelijk verhaal voor de toehoorders. De afstand van een geïnteresseerde toehoorder in relatie tot de spreker moet zo klein mogelijk zijn. We zijn allemaal vakgenoten die het bouwniveau naar een nieuwe hoogte willen opschroeven. Met een beetje goede wil kan iedereen in de zaal minimaal hetzelfde resultaat bereiken als de deelnemers aan de BIMCaseweek. Het enige dat we moeten bewerkstelligen is het aanspreken van dat kleine beetje goede wil.

Dag 1

“Hoppa”, zeg ik. Wacht even, dat is raar. Ik sta om kwart over vijf naast mijn bed en zeg in mezelf: “Hoppa”. Zo herken ik mijzelf niet en al helemaal niet op dit nachtelijk uur. Ook mijn kleine dochter (versie 2010) die we vannacht maar tussen ons in hebben gelegd als gevolg van verstoring van onze nachtrust, herkent pappa niet zo. Nee echt dames, “Hoppa”, de BIMcaseweek gaat weer beginnen…Ik zwaai af, tot het eind van de week.

Het enthousiasme kan ik als ex-BIMCaseweek deelnemer niet onderdrukken. Waarom zou ik? Als ik iemand kan aansteken met dit BIM virus deze week, dan zou dat toch prachtig zijn? Ik vraag me af of mede vakgenoten nog overgehaald moeten worden. Iedereen bimt toch tegenwoordig? Is uitleg over BIM overbodig? De week zal het leren.

2 uur later bedank ik Prorail voor het tijdig bereiken van de bestemming. Samen hebben we het voor elkaar gekregen dat ik slechts 5 minuten achter loop op mijn voorgenomen planning. We checken op enigszins hectische wijze in op de jaarbeurs te Utrecht en we maken alles gereed. Onze kluwen kabels zijn slecht een kleine voorbode van wat er zo meteen komen gaat. Langzaamaan komen ook de eerste deelnemers binnen. De één vol goede moed en torenhoge verwachtingen, de ander kijkt vragend om zich heen: “Wat is nu eigenlijk de bedoeling?”.

Na wat kleine haperingen met betrekking tot de stroomvoorziening, is een uur later de hele LAN-party aangesloten. Weinig klachten over de IT voorzieningen, tevens lijkt iedereen in no-time een eigen werkplek te hebben gefabriceerd. Je merkt dat de flexibiliteit qua werkplek toeneemt in de loop der jaren. Het fotootje van de familie op de hoek van het bureau maakt plaats voor fancy 3D screensavers. Iedereen twittert, hyves’t, facebook’t, linked-in’t waar hij of zij is en wat er te wachten staat. We kunnen van start!

Even voor de duidelijkheid, we hebben de BIMCaseweek locatie opgedeeld in een publieke ruimte en een deelnemers gedeelte. De deelnemers kunnen zo bezig zijn met wat er voor hen toe doet, het publiek wordt opgevangen door de organisatie en het beoordelingscomité. Alle vragen en opmerkingen kunnen zo op een optimale manier worden beantwoord. Zo kon een toevallig passerende scholier met de opmerking: “Saaie bedoeling hier” omgetoverd worden in een geïnteresseerde bouwziel. Inderdaad ja, wederom: “Hoppa”. De indeling lijkt beter te werken dan vorig jaar. We zijn er immers om kennis te delen, maar ook om flinke voortgang te boeken (niet storen, niet voederen dus…). Vandaag (maandag) zal er nog relatief weinig publiek zijn, dat wordt na morgen zeker anders wanneer ook de Bouw & ICT van start gaat. De eindpresentatie zal ook veel bekijks trekken dit jaar, vergeet je niet aan te melden op www.bimcaseweek.nl !

Tijdens de bedrijvigheid is het noodzaak voldoende tijd te vinden om iedereen te ondervragen over de vorderingen en de teams inhoudelijk te observeren. Hoe pakken de teams het aan? Nog mooier: komen ze zelf met bevindingen? Gaan nieuwe manieren gevonden worden om het BIM proces te doorlopen of vervallen teamleden in hun ouderwetse bouwrol? Een bekende valkuil tijdens de BIMCaseweek. Let wel, het is niet fout, ieder vindt een eigen manier om meerwaarde te leveren binnen het project. De persoonlijke ontwikkeling is zeker even belangrijk als het groepsresultaat. Zonde dus om niet te freewheelen wanneer de mogelijkheid zich voordoet. Op de BIMCaseweek kan het namelijk. Natuurlijk delen we onze ervaringen met alle teams.

Het valt niet altijd mee om gezamenlijk een eenduidig beeld te krijgen van de drie teams, 60 mannen en (opvallend veel) vrouwen, strijdend om een beste BIM te fabriceren. Het liefste ook nog berustend op keihard bewijs. Toch lukt het een beoordeling samen te stellen waar ieder panel lid zich in kan vinden. Na de eerste presentatieronde constateren we enkele kritische blikken vanuit de teams. Langzaamaan komen discussies en vragen los. Iets dat we graag zien groeien deze week! We zullen elkaar namelijk moeten versterken door kritisch te blijven.

Het jury commentaar dient niet als een ouderwetse afstraffing. Nee, het dient als opbouwende kritiek waarbij wij als beoordelaars meer in dienst staan van de hard werkende teams dan dat we leraartje spelen. Doordat ik vorig jaar ook heb deelgenomen in het team “Masters In BIM” kan ik me makkelijker verplaatsen in de gedachtegang van de participanten. Wij beoordelen op wat we kunnen zien en horen. Dat we dus een deel missen van wat er op zo’n dag allemaal gebeurd, is logisch. We hopen dat de teams onze honger naar informatie de komende dagen gaan voeden, zodat we nog beter afwegingen kunnen maken op basis van de werkelijk gerealiseerde prestaties. Zeker de eerste dag kan een oordeel, door een gebrek aan toegespeelde informatie, overkomen als nogal harde kritiek waarbij niet alle facetten zijn meegenomen. Tja, toch gewoon alledaagse realiteit dus. Wat je niet waarneemt, kan je ook niet meenemen in het advies voor de komende dagen.

De dag vliegt voorbij, ook nu weer. Voor je het weet zijn de eindpresentaties van de teams al voorbij. Het is tijd om te eten en daarna de evaluatiepunten vast te leggen. Waarom zijn de teams beoordeeld zoals we hebben verteld in onze afsluitende voordracht? Wat zijn aanbevelingen voor de komende dagen? Wat gaan de teams er mee doen? Hopelijk ontstaan er nog veel inhoudelijke discussies met panelleden, deelnemers, bezoekers… Hoe leeft de BIMcaseweek eigenlijk in de social media? Dadelijk toch even de twitter checken. Ja hoor, de #BIMcaseweek gaat hard! Toch nog even reageren voordat we onder de wol gaan…De klok raakt nu 23:30u. Tot morgen!

Wil je meer inhoudelijke constateringen raadplegen? Check www.bimcaseweek.nl of kom eens langs bij de dagpresentaties of de eindpresentatie op donderdag en ervaar zelf de kracht van BIM!