Experimenten dynamische snelheden wettelijk mogelijk

Den Haag – Experimenten met dynamische maximumsnelheden op snelwegen worden op korte termijn wettelijk mogelijk. Via een aanvulling op het experimenteerartikel in de Wegenverkeerswet 1994 zorgt minister Peijs van Verkeer en Waterstaat ervoor dat er snel een beter inzicht komt in de mogelijkheden en effecten van dynamische snelheidslimieten.

Het gaat hierbij om maximumsnelheden die tijdelijk en afwijkend van de permanente maximumsnelheid onder specifieke omstandigheden worden ingesteld op afgesproken trajecten. Aanpassing van de snelheidslimiet aan onverwachte en wisselende situaties zoals weer, drukte of een ongeval kan de verkeersveiligheid vergroten, de doorstroming verbeteren en de milieubelasting beperken. Peijs wil hiermee in 2007 een aantal proeven starten.

Het permanent aanpassen van de maximumsnelheid is normaal gesproken een langdurige en bewerkelijke procedure, waarbij milieuonderzoeken en besluiten van verschillende overheden nodig zijn. Minister Peijs wil nu echter eerst een goed (praktijk)beeld hebben van de effecten van een hogere of lagere snelheid op de doorstroming en geluidsbelasting, voordat een uitgebreid geluidsonderzoek wordt uitgevoerd. De wegsituaties blijken vaak zo complex dat theoretische modelberekeningen niet voldoende informatie opleveren. Juist zorgvuldig praktijkonderzoek is gewenst om inzicht te krijgen in de gevolgen van een bepaalde snelheidsmaatregel. Daarom wordt in het experimenteerartikel opgenomen dat sommige regels uit de Wet geluidhinder voor de duur van een experiment tijdelijk niet gelden. Er mogen dan tijdelijke regels worden ingesteld die afwijken van bestaande regels, zoals een vrijstelling van geluidsonderzoek.

Experimenten mogen maximaal twee jaar duren. De maximumsnelheden bij de experimenten mogen in elk geval niet hoger zijn dan 120 km/u. Als blijkt dat het experiment is geslaagd en wordt omgezet in een definitief verkeersbesluit, moet alsnog de normale procedure worden gevolgd, waaronder een uitgebreid geluidsonderzoek. Bij een permanente verhoging van de maximumsnelheid moet het geluidsniveau in ieder geval gelijk zijn aan de situatie bij aanvang van het experiment. Als het experiment niet de gewenste effecten heeft en dus geen definitieve status krijgt, wordt de wettelijke situatie ter plekke weer hetzelfde als voorafgaande aan het experiment.

U las zojuist één van de gratis premium artikelen

Onbeperkt lezen? Profiteer nu van de introductieaanbieding voor € 10,- per maand.

Bekijk de aanbieding

Auteur: Redactie Infrasite

Bron: Persbericht Ministerie van Verkeer en Waterstaat

Experimenten dynamische snelheden wettelijk mogelijk | Infrasite

Experimenten dynamische snelheden wettelijk mogelijk

Den Haag – Experimenten met dynamische maximumsnelheden op snelwegen worden op korte termijn wettelijk mogelijk. Via een aanvulling op het experimenteerartikel in de Wegenverkeerswet 1994 zorgt minister Peijs van Verkeer en Waterstaat ervoor dat er snel een beter inzicht komt in de mogelijkheden en effecten van dynamische snelheidslimieten.

Het gaat hierbij om maximumsnelheden die tijdelijk en afwijkend van de permanente maximumsnelheid onder specifieke omstandigheden worden ingesteld op afgesproken trajecten. Aanpassing van de snelheidslimiet aan onverwachte en wisselende situaties zoals weer, drukte of een ongeval kan de verkeersveiligheid vergroten, de doorstroming verbeteren en de milieubelasting beperken. Peijs wil hiermee in 2007 een aantal proeven starten.

Het permanent aanpassen van de maximumsnelheid is normaal gesproken een langdurige en bewerkelijke procedure, waarbij milieuonderzoeken en besluiten van verschillende overheden nodig zijn. Minister Peijs wil nu echter eerst een goed (praktijk)beeld hebben van de effecten van een hogere of lagere snelheid op de doorstroming en geluidsbelasting, voordat een uitgebreid geluidsonderzoek wordt uitgevoerd. De wegsituaties blijken vaak zo complex dat theoretische modelberekeningen niet voldoende informatie opleveren. Juist zorgvuldig praktijkonderzoek is gewenst om inzicht te krijgen in de gevolgen van een bepaalde snelheidsmaatregel. Daarom wordt in het experimenteerartikel opgenomen dat sommige regels uit de Wet geluidhinder voor de duur van een experiment tijdelijk niet gelden. Er mogen dan tijdelijke regels worden ingesteld die afwijken van bestaande regels, zoals een vrijstelling van geluidsonderzoek.

Experimenten mogen maximaal twee jaar duren. De maximumsnelheden bij de experimenten mogen in elk geval niet hoger zijn dan 120 km/u. Als blijkt dat het experiment is geslaagd en wordt omgezet in een definitief verkeersbesluit, moet alsnog de normale procedure worden gevolgd, waaronder een uitgebreid geluidsonderzoek. Bij een permanente verhoging van de maximumsnelheid moet het geluidsniveau in ieder geval gelijk zijn aan de situatie bij aanvang van het experiment. Als het experiment niet de gewenste effecten heeft en dus geen definitieve status krijgt, wordt de wettelijke situatie ter plekke weer hetzelfde als voorafgaande aan het experiment.

U las zojuist één van de gratis premium artikelen

Onbeperkt lezen? Neem nu een Infrasite Premium abonnement voor € 12,- per maand.

ABONNEREn

Auteur: Redactie Infrasite

Bron: Persbericht Ministerie van Verkeer en Waterstaat