Delftenaar ontwikkelt slimme stoplichten

Delft – Veel dagelijkse ergernissen bij verkeerslichten zijn gemakkelijk te verhelpen. Dit demonstreert ir. Ronald van Katwijk met een computermodel waarin slimme, met elkaar communicerende stoplichten het verkeer regelen. Van Katwijk promoveert op dinsdag 29 januari op dit onderwerp aan de TU Delft.

Het Nederlandse verkeerssysteem werkt niet altijd perfect. Dat het veel beter kan, demonstreert promovendus ir. Ronald van Katwijk. Hij ontwikkelde een computermodel waarin verkeerslichten uitgebreid met elkaar communiceren. Samen bepalen de lichten hoe ze het verkeer optimaal door een wijk kunnen loodsen. Van Katwijk: ‘Mijn verkeerslichten kijken verder dan hun neus lang is. Ze houden rekening met elkaar.’ Het levert de auto’s volgens Van Katwijk gemiddeld vijftien procent tijdwinst op.

De huidige verkeerslichten springen op rood als ze constateren dat er een gat valt nadat een rits auto’s het kruispunt is gepasseerd. De informatie krijgen ze van meetlussen in het wegdek. Vervolgens mag een ander verkeerslicht op groen. De volgorde waarin dit gebeurt, is van tevoren ingesteld. Ook zijn er maximale tijdsduren bepaald voor groen licht, afhankelijk van hoe druk het gemiddeld is op de wegen. ‘Maar als er plotseling meer auto’s komen, vanwege een omleiding bijvoorbeeld, dan kan het verkeer vastlopen doordat de groenverdeling van de verkeerslichten niet meer optimaal is.’


Twee minuten

Van Katwijks model speelt in op zulke veranderende verkeersomstandigheden. ‘Het gat tussen twee opeenvolgende groepen auto’s, dat voor het huidige systeem aanleiding kan zijn om op rood te springen, neemt mijn model wel eens voor lief als het daarmee de gemiddelde wachttijd van automobilisten naar beneden krijgt’, zegt hij. De verkeerslichten weten hoeveel auto’s ze op korte termijn kunnen verwachten. Die gegevens krijgen ze van andere kruispunten doorgeseind en van de lussen in de weg. Ook weten ze of de auto’s die zij doorlaten groen licht krijgen bij de verkeerslichten verderop in de straat. Van Katwijk: ‘Stel dat auto’s even verderop toch moeten stoppen, dan kunnen mijn verkeerslichten ervoor kiezen om de auto’s pas door te laten als ze stroomafwaarts ook groen krijgen.’

Ook houdt het systeem van de Delftenaar rekening met het aantal mensen dat voor rood staat te wachten. ‘Het is zonde om tientallen auto’s te laten stoppen om bijvoorbeeld maar een enkele andere auto doorgang te verschaffen.’ Overigens betekent dit niet dat mensen die uit een klein zijstraatje komen altijd maar eindeloos moeten wachten. Hooguit twee minuten. Laat je mensen langer wachten, dan gaan ze gekke dingen doen om toch de weg op te komen.’

Het gros van het werk van Van Katwijk bestond uit het ontwikkelen van een handig algoritme waarmee het systeem razendsnel de beste oplossing vist uit alle mogelijke combinaties. Zijn systeem is direct toepasbaar op de Nederlandse situatie.

Dit bericht is een verkorte versie van een artikel over dit onderwerp in het Delftse Universiteitsblad Delta.

U las zojuist één van de gratis premium artikelen

Onbeperkt lezen? Profiteer nu van de introductieaanbieding voor € 10,- per maand.

Bekijk de aanbieding