Staatsbosbeheer en Rijkswaterstaat hebben een overeenkomst getekend voor het onderhoud van de vegetatie in 7500 ha riviernatuur langs de uiterwaarden van de grote rivieren. Daarbij wordt de Vegetatielegger als meetlat toegepast. Uitgangspunt voor Staatsbosbeheer hierbij is dat de voor de gebieden gestelde natuurdoelen niet in de knel komen.

Bij hoogwater spelen de uiterwaarden van de grote rivieren een belangrijke rol. Ze zorgen ervoor dat het vele water makkelijker en sneller kan worden afgevoerd. De afgelopen jaren heeft Rijkswaterstaat met ingrijpende maatregelen de Nederlandse rivieren meer ruimte gegeven. De vraag ontstond toen wat te doen met de bomen en struiken die al snel in al die nieuwe en bestaande uiterwaarden gingen groeien. Bij hoogwater moet de doorstroming van het vele water immers zo snel mogelijk gaan en bomen en struiken kunnen daarbij een belemmering vormen.

Vegetatielegger
Om te zorgen dat de uiterwaarden niet volgroeien heeft Rijkswaterstaat een nieuw instrument – een soort meetlat – ontwikkeld: de Vegetatielegger. Het laat zien welk type begroeiing waar is toegestaan of, in termen van Rijkswaterstaat, wat per 25 m2 uiterwaard ‘de maximale ruwheid’ mag zijn. Rijkswaterstaat heeft nu met de eerste en grootste terreinbeheerder, Staatsbosbeheer, een overeenkomst getekend voor het onderhoud van de vegetatie in 7500 ha riviernatuur in de uiterwaarden waarbij de vegetatielegger als meetlat wordt toegepast.

Natuurdoelen
Omdat de legger en het daarbij behorende vegetatiebeheer voor beide partijen nieuw zijn, zullen beide organisaties de komende jaren gebruiken om samen in het veld ervaring op te doen met wat wel en niet werkt; efficiënt is en waar we elkaar versterken. Uitgangspunt voor Staatsbosbeheer hierbij is dat de voor de gebieden gestelde natuurdoelen niet in de knel komen. De verwachting is dat Rijkswaterstaat ook met andere (natuur)beheerders vergelijkbare overeenkomsten zal sluiten waarbij natuurbeheer en waterveiligheid in de uiterwaarden samen gaan.

Meer informatie
Vegetatielegger