Den Haag – De Commissie van advies inzake de Waterstaatswetgeving (CAW) adviseert een ‘wateradvies’ verplicht te stellen bij bestemmingsplannen en structuurvisies. Dit staat in het advies ‘Juridische versterking van de watertoets’ dat de CAW op 17 april 2008 heeft aangeboden aan Tineke Huizinga, de staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat. Met een versterkte watertoets kan beter gewaarborgd worden dat bij de ruimtelijke ordening, ook op lange termijn, rekening wordt gehouden met de belangen van water.

Versterk de watertoets door middel van enkele nieuwe regels in het Bro

De staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat heeft de Commissie van advies inzake de Waterstaatswetgeving (CAW) gevraagd te adviseren over mogelijkheden om de watertoets juridisch te versterken. De CAW onderschrijft de door de Staatssecretaris genoemde mogelijkheden ter versterking van de watertoets. Met enkele bepalingen in het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) of een ministeriële regeling op grond van het Bro kan deze juridische versterking geregeld worden.

Stel een wateradvies verplicht

Volgens de CAW moeten de waterschappen in alle gevallen door de ruimtelijke ordenaars geïnformeerd worden over voornemens om nieuwe bestemmingsplannen of projectbesluiten in procedure te brengen. Voordat een ontwerpbestemmingsplan of projectbesluit ter inzage wordt gelegd, moet met de waterschappen overleg worden gevoerd over de mogelijke gevolgen van het ruimtelijke plan voor het watersysteem. Daarna moeten de waterschappen de resultaten van dat overleg neerleggen in een zogenoemd ‘wateradvies’ aan het college van burgemeester en wethouders.

Stel een watertoets ook verplicht bij provinciale en gemeentelijke structuurvisies

De CAW adviseert om de watertoets ook verplicht te stellen bij provinciale en gemeentelijke structuurvisies. In de huidige praktijk wordt de beslissing om bij ruimtelijke ordening rekening te houden met water vaak nog vooruitgeschoven naar de fase dat een gebied wordt ingericht. Mede omdat niet alle waterproblemen met technische maatregelen ondervangen kunnen worden én omdat dergelijke technische maatregelen financieel niet altijd verantwoord zijn, is het beter om in een eerder stadium strategisch te kijken naar de gevolgen voor het watersysteem. Want op een andere locatie zou het voor het watersysteem misschien beter en goedkoper zijn om een bepaald ruimtelijk plan te realiseren. Deze zogenaamde ‘locatiekeuzeproblematiek’ manifesteert zich reeds bij het maken van een structuurvisie. Daarom adviseert de CAW om ook bij het opstellen van een structuurvisie een watertoets uit te voeren. Daarnaast is er nog een andere reden om een watertoets uit te voeren bij de voorbereiding van structuurvisies. Anders dan bestemmingsplannen en inpassingsplannen hebben structuurvisies geen planhorizon van 10 jaar, waardoor ook beter rekening kan worden gehouden met langetermijneffecten van klimaatverandering.

Leg inhoudelijke eisen aan wateradvies en waterparagraaf vast in richtlijnen

De CAW vindt dat een algemene regeling over de inhoud van wateradviezen en waterparagrafen niet mogelijk is. Daarvoor verschillen de situaties waarover het waterschap moet adviseren te zeer. Wel kunnen richtlijnen gegeven worden over de onderwerpen die in het verplichte overleg tussen burgemeester en wethouders en het waterschap in ieder geval aan de orde moeten komen. Deze richtlijnen kunnen worden neergelegd in een ministeriële regeling op grond van het Bro of in een niet op een wettelijke basis steunende richtlijn die door de minister van VenW en de minister van VROM gezamenlijk wordt vastgesteld.

Achtergrondinformatie

De Commissie van advies inzake de waterstaatswetgeving (CAW) is een onafhankelijk adviescollege van de regering en het parlement. Zij heeft tot taak om gevraagd en ongevraagd te adviseren over de inhoud en structuur van de wetgeving op het gebied van de waterstaatszorg. De nadruk ligt hierbij op strategische advisering in een zo vroeg mogelijk stadium van het beleid- en wetgevingsproces.