Woerden – In de railinfrastructuur (3500 werknemers) is een principe-akkoord tot stand gekomen met een loonsverhoging van 4,3 procent tot september 2007 plus een eenmalige uitkering van 1,25 procent. Bovendien dragen de werkgevers vijf jaar lang telkens 0,75 procent per jaar als eenmalige uitkeringen bij aan de levensloopregeling. Hiermee wordt ook uittreden voor 62 jaar mogelijk, het uitgangspunt dat voor het vroegpensioen is afgesproken. Voor de levensloopregeling kunnen werknemers ook andere elementen gebruiken, zoals roostervrije dagen. Het functionele leeftijdsontslag (FLO) wordt afgeschaft; daarbij is overgangsrecht afgesproken voor werknemers boven de 55 jaar. In het eerste ziektejaar wordt 100 procent doorbetaald, in het tweede 80, met een bonus van 20 procent bij geslaagde werkhervatting. Verder is loopbaanbeleid vooral gericht op reïntegratie van gedeeltelijk arbeidsgehandicapten. Gewerkt wordt aan een aanvullende collectieve ziektekostenverzekering. FNV Bondgenoten en FNV Bouw hebben verder met de werkgevers in de RIS een protocol afgesproken tot behoud van zoveel mogelijk werkgelegenheid.

Na 13 ronden zijn de werkgevers eindelijk tot bezinning gekomen, zegt Frans Szablewski van FNV Bondgenoten. En daarbij dragen zij bij in de levensloopregeling, aldus Louw Elzinga van FNV Bouw. In de loonsverhoging van in totaal 4,3 procent is 0,3 procent inbegrepen voor het inkomensverlies dat optreedt door de overgang van de vakantiebon op 8 procent vakantiegeld plus doorbetaalde vrije dagen. Nog in mei 2005 krijgen de werknemers 1,25 procent als eenmalige uitkering. In januari 2006 krijgen zij 2,25 procent structurele loonsverhoging plus 0,15 vanwege de vakantiebon; in januari 2007 volgt opnieuw 0,15 procent voor de vakantiebon en in april 2007 is er dan opnieuw 1,75 procent structurele loonsverhoging. Ook voor de toeslagen die in de vakantiebon werden verwerkt, komt een compensatie in de vorm van eenmalige uitkeringen.

Er zitten voor nieuwkomers veranderingen in de salarisschalen. Wie als railbouwer nieuw binnenkomt, begint met een lager aanvangssalaris. Ook de uitloop is lager, maar deze kan hoger uitkomen dan nu via een systeem van variabele beloning. Daarin zijn garanties opgenomen dat werkgevers niet iedereen met een bonus van nul procent kunnen afschepen. Voor de huidige werknemers blijft het loonsysteem ongewijzigd.

Lange tijd bleef in de CAO-onderhandelingen het arbeidstijdenmanagement een probleem. Werkgevers wilden roostervrije tijd achteraf van werknemers kunnen afschrijven, als deze door onvoorziene omstandigheden niet al hun uren productief konden doorwerken. De vakbonden wezen dat af: leegloop is een werkgeversrisico, zeker als vanwege de treinenloop werk opeens niet kan worden uitgevoerd. Kaderleden van de bonden hadden een eigen systeem voor inroostering ontworpen, dat meer flexibiliteit en productiviteit biedt. Werkgevers waren van dat laatste echter niet overtuigd. Nu is afgesproken dat een werkgroep van werkgevers en bonden bepaalt hoe een dienst met tijdcompensatie, roostervrije uren en reisuren wordt aangevuld; dat kan alleen van 6 tot 8 uur. De bonden gaan voorlichtingsbijeenkomsten houden over het principe-akkoord, waarbij zij vooral dit punt van de arbeidstijden met de leden bespreken.