Amersfoort – Bij de huidige ontwikkeling en uitwerking van de OV- chipkaart zijn de belangen van de reiziger in het geding. Dat baart ROVER in toenemende mate zorgen. De ontwikkelingen van de afgelopen periode en de vragen van reizigers die op ROVER afkomen leiden tot de vraag of de reiziger er met de huidige stand van zaken iets mee opschiet en of het daarom wel verantwoord is om de chipkaart verplicht in te voeren als enige betaalwijze in het openbaar vervoer. Er moet een twee-marktenbeleid komen, en de minister moet de regie ter hand nemen, vindt ROVER.

ROVER heeft de start van de ontwikkeling van de OV-chipkaart gesteund, maar was zich er toen al van bewust dat bij zo’n complexe ontwikkeling er van tijd tot tijd afwegingen van belangen gemaakt moeten worden. Voor ROVER staan natuurlijk de belangen van de reiziger (in verschillende gedaanten) centraal. Daarom heeft een studiegroep binnen ROVER zich over de problematiek gebogen.

Enkele conclusies:

• Van de beloofde zegeningen voor de reiziger is zo goed als niets over. Het is zelfs onduidelijk of er voor het hele openbaar vervoer wel met één chipkaart kan worden volstaan. De NS lijkt de voordeelurenkorting voorlopig alleen op zijn eigen chipkaart te willen zetten en streekvervoerder Veolia is net zo eenkennig met een regionale best-priceaanbieding;
• Tarieven worden niet inzichtelijker voor de reiziger, met name het woud van regionaal verschillende tarieven dreigt voor de reiziger volstrekt ondoorgrondelijk te worden.
  · Reizigers krijgen de rekening gepresenteerd voor een heel duur systeem. Ze moeten opeens geld betalen voor de aanschaf van de kaart, stiekeme prijsverhogingen liggen op de loer en de NS schafte de retourkorting (een retourtje is nu per kilometer goedkoper dan twee enkeltjes) af bij het zogeheten “reizend specificeren” op het proeftraject Rotterdam – Hoek van Holland;
• Er is nog steeds geen goede, voldoende grootschalige test geweest. In de Rijnmond (metro RET, bus Connexxion, Hoekse lijn NS) was het aantal testreizigers onvoldoende om zekerheid te krijgen over de betrouwbaarheid van het systeem;
• Er is onvoldoende nagedacht over de reizigers die slechts weinig van het openbaar vervoer gebruik maken (verstokte automobilisten, buitenlandse bezoekers).

Twee belangrijke aanbevelingen:

• Voor de weinig-gebruikers zouden eenvoudige kaartjes moeten komen: een soort eenvoudige versie van de chipkaart die zich gedraagt als het “losse papieren kaartje” van nu. Ook mensen die vaker reizen maar met de chipkaart niet uit de voeten kunnen zouden voor dit kaartje moeten kunnen kiezen. Een twee-marktenbeleid dus;
• Het ontbreekt bij de invoering van de OV-chipkaart aan nationale regie. De minister zou deze regierol veel beter moeten oppakken. Er dienen knopen te worden doorgehakt, waarbij het belang van de reiziger een veel belangrijker plaats dan nu moet krijgen.

ROVER praat op basis van de bevindingen en aanbevelingen met de mede-consumentenorganisaties, de NS en de overheid om te trachten, de chipkaart alsnog tot een voor de reiziger aantrekkelijk (want betaalbaar, gebruiksvriendelijk) betaalsysteem te maken.

De stukken "De OV-Chipkaart en de 11 reizigerseisen" en "Herbezinning OV-Chipkaart" zijn te vinden op www.rover.nl