‘De crisis is voorbij. We gaan met steeds meer mensen steeds vaker op pad. Maar we passen niet meer met z’n allen op de wegen die er nog liggen. Maar we passen ook niet meer in de treinen én we kunnen zelfs onze fietsen niet meer kwijt. Volgens de kranten moeten we maar wennen aan de files. Net als zoveel Nederlanders wíl ik niet aan de files wennen. We moeten investeren in onze mobiliteit. Om onze boterham te verdienen. Dat is geen luxe, dat is pure noodzaak!’ concludeert Maxime Verhagen, voorzitter van Bouwend Nederland, op basis van onderzoek door het Economisch Instituut van de Bouw (EIB).

De toenemende welvaart, met daarbij groeiende mobiliteit, klimaatverandering en veroudering van de bestaande voorraad leveren volgens het EIB omvangrijke investerings- en onderhoudsopgaven op. ‘Daar moeten we onze ogen niet voor sluiten’ stelt Maxime Verhagen, voorzitter van Bouwend Nederland. Het rapport schetst op basis van de demografische, economische en technologische ontwikkelingen de gevolgen voor de belangrijkste typen infrastructuur en voor het overheidsbeleid op deze terreinen.

De cijfers liegen er niet om. Het aantal auto’s is in 2016 voor het eerst de 8 miljoen gepasseerd. De recente scenario’s van het Planbureau voor de Leefomgeving tonen aan mogelijk toeneemt tot 10 miljoen! Het is duidelijk dat in Nederland de auto de dominante vervoerwijze is en blijft. Autobestuurders en -passagiers samen leggen tweederde tot driekwart van de kilometers in Nederland af. Het aandeel van OV scoort door de tijd heen redelijk stabiel. De meeste aandacht moet dus gaan naar de wegen. Want de files nemen onderhand met de dag toe. En wat zeggen we dan tegen Nederland? Wen er maar aan? Ga toch fietsen? Het aantal fietskilometers is vanaf 2010 met 18% gestegen en zo krijg je weer andere kwesties. Tot 2030 loopt het tekort aan fietsrekken bij stations op tot zeker 100.000 plekken.’

Pleit Bouwend Nederland dus voor méér asfalt? ‘Nee, steeds vaker is het een kwestie van goed en slim onderhoud. Ook daar is te vaak op beknibbeld in de crisis. De Algemene Rekenkamer concludeerde al dat onderhoud teveel is uitgesteld, met risico’s voor de kwaliteit en veiligheid van het hoofdwegennet. Ook in het onderliggend wegennet is sprake van structureel achterstallig onderhoud. Dat kost banen en economische groei, maar levert ook meer onveiligheid en files op. Een Regionaal Fonds Onderhoud van Wegen zou enorm helpen om het onderhoud op peil te brengen, van zowel de hoofdwegen als het onderliggend wegennet.’

‘We hebben een investeringsplan infrastructuur nodig, voor veilige, betere en duurzame bereikbaarheid en waterbescherming. Het is pure noodzaak om tot een snelle en structurele financiële injectie te komen in het Infrafonds en Deltafonds. En dat in combinatie met het slim inzetten op technologie, beter benutten van de wegcapaciteit en inzet op innovatieve bouw- en financieringsconstructies.’

‘We moet dit samen slim aanpakken. Nederlandse infrastructuurbedrijven komen continu met innovatieve oplossingen om zo slim mogelijk om te gaan met tijd, energie, bouwmateriaal en geld. Nieuwe technieken, processen en producten kunnen een groot verschil maken. De rijksoverheid, provincies, waterschappen en gemeenten krijgen de beste keuze als ze innovaties gaan stimuleren. Dat begint al vroeg, dus met goed overleg over welke oplossingen het best passen bij een probleem. We moeten met elkaar een visie hebben, over de slimme en flexibele infrastructuur die broodnodig is. En daarmee moeten de boer op. Want als het in ons dichtbevolkte land lukt, dan lukt het elders zeker!’

Download hier het EIB-onderzoek