Delen van de provincies Groningen, Zeeland en Limburg zijn door het Rijk bestempeld als krimpgebieden. Gemeenten in deze provincies die te maken krijgen met bevolkingskrimp worden door het Rijk tegemoet gekomen als ze aan de krimpmaatstaf voldoen. Ze komen dan in aanmerking voor een bedrag per verloren inwoner.

Krimp vooral in landelijke gemeenten

Een derde van de gemeenten in Nederland krijgt tot 2030 naar verwachting te maken met een bevolkingskrimp van 2,5 procent of meer. De bevolking zal vooral krimpen in de landelijke gemeenten.

De krimp wordt veroorzaakt doordat er meer mensen uit deze gemeenten verhuizen dan dat er komen wonen en doordat er meer mensen sterven dan dat er worden geboren. Het aantal geboorten in landelijke gemeenten blijft achter doordat juist de jongeren verhuizen, vooral naar matig stedelijke gemeenten.

Limburg: niet overal krimp

Niet alle gemeenten in krimpgebieden krijgen te maken met een dalend inwonertal. Zo zullen 4 van de 33 Limburgse gemeenten volgens de regionale bevolkingsprognose tot 2030 (licht) groeien. Op Maastricht na gaat het om gemeenten in Midden- en Noord-Limburg.

Er is één landelijke gemeente in Limburg die volgens de bevolkingsprognose niet krimpt maar groeit. De gemeente Beesel zal naar verwachting groeien naar ruim 14 duizend inwoners in 2030. De andere groeiers zijn de (matig) stedelijke gemeenten Maastricht, Weert en Roermond. In Venlo, ook een matig stedelijke gemeente, blijft het inwonertal gelijk.

Minder inwoners, minder voorzieningen

Een voorwaarde voor de leefbaarheid van een gemeente is de aanwezigheid van voorzieningen zoals winkels, scholen en huisartsen. Een krimpende bevolking heeft negatieve gevolgen voor het voorzieningenniveau. Het relatief kleine Beesel heeft, mede door zijn gunstige ligging tussen de grote buurgemeenten Venlo en Roermond, meer voorzieningen binnen een korte afstand dan de rest van de landelijke gemeenten in de regio.