Spoorstroomloop

Een spoorstroomloop is een elektrische schakeling die de afwezigheid van een trein kan detecteren. Hiertoe wordt er een spanningsbron aangesloten op de spoorstaven. Als er geen trein aanwezig is staat er een spanningsverschil tussen de spoorstaven. De spanning tussen de spoorstaven kan worden kortgesloten door de assen van een passerende trein. Hiermee kan spoorstroomloop gebruikt worden voor treindetectie. Zolang de spanning wordt kortgesloten, geeft het systeem aan dat er zich een trein in de betreffende Sectie bevindt. Elke sectie bevat tenminste (meestal precies) één spoorstroomloop.

Een spoorstroomloop is fail-safe ontworpen, wat inhoudt dat bij storing hij een bezetmelding geeft. Vandaar dat een spoorstroomloop alleen maar de afwezigheid van een trein kan detecteren en niet met zekerheid de aanwezigheid.

Er bestaan verschillende vormen spoorstroomlopen. In Nederland kennen we:

1. De wisselspanningsspoorstroomloop
2. De toonfrequente spoorstroomloop
3. De prikspanningsspoorstroomloop

De toonfrequente spoorstroomloop wordt ook wel toonspoorstroomloop genoemd. De wisselspanningsspoorstroomloop is de meest voorkomende en werkt met een wisselspanning van 75 Hz. De toonfrequente spoorstroomloop werkt met een hogere frequentie en de prikspanningsspoorstroomloop met korte spanningspieken. Deze laatste is beter in staat om treinen te detecteren die de spoorstaven minder goed kortsluiten en worden toegepast waar alleen lichte dieseltreinen rijden. Naast spoorstroomlopen worden voor Treindetectie ook Assentellers gebruikt.

Wetenswaardigheid

Behalve een interessante technische achtergrond heeft toonspoorstroomloop ook nog een leuke taalkundige achtergrond. Het is namelijk met acht o’s het langste monoklinkerwoord met een ‘o’. Een monoklinkerwoord is een woord waarvan alle klinkers hetzelfde zijn.