Seinwezen is één van de oudste afdelingen van het spoorwegonderhoud bedrijf. (Anno 2007 is dit het bedrijf ProRail, die heeft nog wel kennis van Seinwezen maar doet zelf geen onderhoud meer.) Circa 1970, toen alles nog tot het bedrijf Nederlandse Spoorwegen (NS) behoorde, was de technische dienst van NS bekend als Elektriciteit en Seinwezen. Een spoorwegbedrijf kende vaak drie ‘pilaren’ (afdelingen waar het gehele bedrijf op steunde)

• Een afdeling economie en planning (EP)
• Een afdeling ‘Operationele sturing’
• Een afdeling ‘Onderhoud en vernieuwing’ (de technische dienst)

De afdeling ‘Dienst van Elektriciteit en Seinwezen’ (ES) was onderverdeelt in:

1. Seinwezen (Sw), die aanleg en onderhoud van seinen, wissels en communicatie apparatuur (de telegraaf) verzorgde.
2. Energie Voorziening (Ev), die de aanleg en onderhoud van bovenleiding, onder- en schakelstations verzorgde.
3. Telecommunicatie (Tel), deze groep is uit een afsplitsing van het Seinwezen ontstaan. Naast de ouderwetse Telegraaf kwam er ook telefonie, reizigers informatie (omroep en treinaanwijsborden), afstandstuursystemen voor bediening van de bovenleiding schakelaars op afstand.

Naast deze drie subafdelingen was er een landelijke groep Meettechniek, met lokale subgroepen. Binnen de Meettechniek was er specialisatie op de bovengenoemde techniek velden.

De afdeling ES is later na een reorganisatie rond het begin van de jaren ’70 opgenomen in de ‘Dienst Infrastructuur’ (IS). In deze dienst was ook baanonderhoud en gebouwen-onderhoud opgenomen. Tevens maakten er centraal in Utrecht ook tekenkamers en ontwikkel afdelingen deel van uit. Voor het onderhoud in en om het spoor was vooral de afdeling IS9 verantwoordelijk.