Hogesnelheidstrein

Een hogesnelheidstrein, afgekort hst, is een trein die geschikt is voor dienstsnelheden van 200 km/h en hoger, tot maximaal 320 km/h. De topsnelheid van hogesnelheidstreinen ligt nog een stuk hoger; de Franse TGV heeft op 3 april 2007 een snelheidsrecord gevestigd van afgerond 575 km/h. Gewone Europese Intercity-treinen rijden meestal 130 tot 200 km/h. Hogesnelheidstreinen halen hun hoge snelheden alleen op speciaal daarvoor bestemde hogesnelheidslijnen. Meestal gaat het om nieuw aangelegde lijnen; soms worden bestaande lijnen aangepast. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een magneetzweeftrein, kan een hogesnelheidstrein ook op reguliere sporen rijden, zij het met aangepaste snelheid.

Een methode om treinen op bestaande, bochtige trajecten toch hoge(re) snelheden te laten behalen is het toepassen van kantelbaktreinen zoals de Duitse ICE-TD en de Italiaanse Pendolino. Meestal halen zulke treinen echter geen snelheden boven de 200 km/h.

Er zijn over de wereld diverse typen hogesnelheidstreinen. De belangrijkste soorten in Europa zijn:

  • de door ALSTOM gebouwde Franse TGV’s en daarvan afgeleide typen, waaronder de Thalys, de Eurostar en de eerste generatie AVE, de Spaanse hogesnelheidstrein.
  • de door Siemens gebouwde Duitse ICE’s en daarvan afgeleide typen, waaronder de nieuwste generatie van de Spaanse AVE.
  • de Italiaanse Eurostar Italia. Deze merknaam wordt zowel gebruikt voor ETR-hogesnelheidsmateriaal als voor Pendolino-kantelbaktreinen.

Buiten Europa kent vooral Japan een uitgebreid netwerk van hogesnelheidstreinen over de zogenaamde Shinkansen-lijnen. In het noordoosten van de VS rijdt de Acela, een kantelbaktrein die op een aangepaste spoorlijn snelheden haalt tot 240 km/h.

Geluid

Een hogesnelheidstrein hoeft met zijn wielen niet meer rolgeluid te produceren dan een gewone trein. Doordat hij harder rijdt zal de geluidsproductie toch hoger zijn. Ook moeten de wielen van een hogesnelheidstrein vanwege het rijgedrag goed rond zijn. Vanaf snelheden van 200 kilometer per uur gaat het aerodynamisch geluid van een hogesnelheidstrein een belangrijke rol spelen. Dit geluid wordt vooral gegenereerd door de stroomafnemer die bovenop het dak van de trein zit. Deze hoge geluidsbron maakt geluidsschermen langs de baan nodig, zodat de inpassing van dergelijke spoorlijnen in dichtbebouwde gebieden moeilijk is.

Magneetzweeftrein

Een alternatief voor de traditionele hogesnelheidstrein is de magneetzweeftrein, waarmee snelheden van meer dan 500 km/h mogelijk zijn. Een magneetzweeftrein is in de enge zin van het woord eigenlijk geen trein. Het voertuig zweeft 10 millimeter boven een speciale baan door middel van een magneetveld.

Externe links

  • Website over alle types hogesnelheidstreinen
Hogesnelheidstrein | Infrasite

Hogesnelheidstrein

Een hogesnelheidstrein, afgekort hst, is een trein die geschikt is voor dienstsnelheden van 200 km/h en hoger, tot maximaal 320 km/h. De topsnelheid van hogesnelheidstreinen ligt nog een stuk hoger; de Franse TGV heeft op 3 april 2007 een snelheidsrecord gevestigd van afgerond 575 km/h. Gewone Europese Intercity-treinen rijden meestal 130 tot 200 km/h. Hogesnelheidstreinen halen hun hoge snelheden alleen op speciaal daarvoor bestemde hogesnelheidslijnen. Meestal gaat het om nieuw aangelegde lijnen; soms worden bestaande lijnen aangepast. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een magneetzweeftrein, kan een hogesnelheidstrein ook op reguliere sporen rijden, zij het met aangepaste snelheid.

Een methode om treinen op bestaande, bochtige trajecten toch hoge(re) snelheden te laten behalen is het toepassen van kantelbaktreinen zoals de Duitse ICE-TD en de Italiaanse Pendolino. Meestal halen zulke treinen echter geen snelheden boven de 200 km/h.

Er zijn over de wereld diverse typen hogesnelheidstreinen. De belangrijkste soorten in Europa zijn:

  • de door ALSTOM gebouwde Franse TGV’s en daarvan afgeleide typen, waaronder de Thalys, de Eurostar en de eerste generatie AVE, de Spaanse hogesnelheidstrein.
  • de door Siemens gebouwde Duitse ICE’s en daarvan afgeleide typen, waaronder de nieuwste generatie van de Spaanse AVE.
  • de Italiaanse Eurostar Italia. Deze merknaam wordt zowel gebruikt voor ETR-hogesnelheidsmateriaal als voor Pendolino-kantelbaktreinen.

Buiten Europa kent vooral Japan een uitgebreid netwerk van hogesnelheidstreinen over de zogenaamde Shinkansen-lijnen. In het noordoosten van de VS rijdt de Acela, een kantelbaktrein die op een aangepaste spoorlijn snelheden haalt tot 240 km/h.

Geluid

Een hogesnelheidstrein hoeft met zijn wielen niet meer rolgeluid te produceren dan een gewone trein. Doordat hij harder rijdt zal de geluidsproductie toch hoger zijn. Ook moeten de wielen van een hogesnelheidstrein vanwege het rijgedrag goed rond zijn. Vanaf snelheden van 200 kilometer per uur gaat het aerodynamisch geluid van een hogesnelheidstrein een belangrijke rol spelen. Dit geluid wordt vooral gegenereerd door de stroomafnemer die bovenop het dak van de trein zit. Deze hoge geluidsbron maakt geluidsschermen langs de baan nodig, zodat de inpassing van dergelijke spoorlijnen in dichtbebouwde gebieden moeilijk is.

Magneetzweeftrein

Een alternatief voor de traditionele hogesnelheidstrein is de magneetzweeftrein, waarmee snelheden van meer dan 500 km/h mogelijk zijn. Een magneetzweeftrein is in de enge zin van het woord eigenlijk geen trein. Het voertuig zweeft 10 millimeter boven een speciale baan door middel van een magneetveld.

Externe links

  • Website over alle types hogesnelheidstreinen